سمیه قاضی‌زاده: پیش از اینکه میان فعالیت فواد حجازی و علیرضا عصار وقفه‌ای چند ساله ایجاد شود کمتر کسی بود نام عصار را بدون حجازی و بالعکس بیاورد.
کنسرت‌های موفق این دونفر در 10 یا 11 سال گذشته همیشه نام این دو را کنار هم یادآوری می‌کرد. بعد از این مکث چند ساله که به اعتقاد حجازی «گاهی شرایط به جایی می‌رسد که افراد رعایت حال هم را نمی‌کنند و از هم خرده می‌گیرند» حالا یکسالی است این دو هنرمند بار دیگر کنار هم کنسرت می‌دهند.
در کنسرت اخیر عصار هم حجازی نه تنها سرپرستی ارکستر 50 نفره همراهی‌کننده عصار را به عهده دارد بلکه آهنگسازی و تنظیم قطعات را هم انجام داده است. در کنار اینها او علاوه بر نوازندگی ساز اصلی اش-ساکسیفون- پیانو هم می‌نوازد.
حجازی که همیشه بخشی از کنسرت را به اجرای قطعات سازی اختصاص می‌دهد، درباره این قطعات در کنسرت اخیرش می‌گوید: «در این برنامه هم چند قطعه بی‌کلام از سلین دیون و یک خواننده دهه 70 آمریکا انتخاب کرده‌ام که آنها را اجرا می‌کنیم.»
او همچنین درباره تغییر در تنظیم و ارکستراسیون برخی از قطعات قدیمی برای اجرا در این برنامه توضیح می‌دهد: «ما برای تنوع بیشتر قطعات گاهی تنظیم‌ها را تغییر می‌دهیم. به هر حال نمی‌شود قطعات قدیمی را نزد. مردم به عشق همان قدیمی‌هاست که به کنسرت می‌آیند. ما نمی‌توانیم در کنسرت‌هایمان «عشق الهی»، «خیابان خواب‌ها» یا «خیال نکن» را اجرا نکنیم. ما در ابتدای برنامه قطعات جدیدمان را اجرا می‌کنیم و بعد کارهای قدیمی را.»
حجازی که در این چند سال با هیچ خواننده دیگری جز عصار همکاری نداشته، درباره دلیل این کارش می‌گوید: «من حوصله خواننده‌ها را ندارم. کلا خواننده خوبی که در این مملکت کار کند و بشود با او همکاری کرد، نیست.»
این نوازنده همچنین درباره انتشار آلبومی متشکل از قطعات سازی‌اش توضیح می‌دهد: «فکر می‌کنم برای سن من هنوز خوب نیست چنین آلبومی منتشر کنم. شاید بعدها این کار را کردم، اما مردم موسیقی خالی را طور دیگری گوش می‌کنند یا روی تبلیغات یا در رستوران یا توی آسانسور. من دلم نمی‌خواهد صدای سازم را در آسانسوری که سوارش هستم گوش کنم.»
او درباره حال و هوای قطعات جدیدی مثل «اشتباه بود»، «انسانم آرزوست»، «شکنجه» و «پرسه» گفت: «بیشتر این قطعات جدید حال و هوای موسیقی غربی دارند با این حال یکی از قطعات هم فضای موسیقی ایرانی قدیمی را دارد.»
کنسرت‌های موفق این دونفر در 10 یا 11 سال گذشته همیشه نام این دو را کنار هم یادآوری می‌کرد. بعد از این مکث چند ساله که به اعتقاد حجازی «گاهی شرایط به جایی می‌رسد که افراد رعایت حال هم را نمی‌کنند و از هم خرده می‌گیرند» حالا یکسالی است این دو هنرمند بار دیگر کنار هم کنسرت می‌دهند.
در کنسرت اخیر عصار هم حجازی نه تنها سرپرستی ارکستر 50 نفره همراهی‌کننده عصار را به عهده دارد بلکه آهنگسازی و تنظیم قطعات را هم انجام داده است. در کنار اینها او علاوه بر نوازندگی ساز اصلی اش-ساکسیفون- پیانو هم می‌نوازد.
حجازی که همیشه بخشی از کنسرت را به اجرای قطعات سازی اختصاص می‌دهد، درباره این قطعات در کنسرت اخیرش می‌گوید: «در این برنامه هم چند قطعه بی‌کلام از سلین دیون و یک خواننده دهه 70 آمریکا انتخاب کرده‌ام که آنها را اجرا می‌کنیم.»
او همچنین درباره تغییر در تنظیم و ارکستراسیون برخی از قطعات قدیمی برای اجرا در این برنامه توضیح می‌دهد: «ما برای تنوع بیشتر قطعات گاهی تنظیم‌ها را تغییر می‌دهیم. به هر حال نمی‌شود قطعات قدیمی را نزد. مردم به عشق همان قدیمی‌هاست که به کنسرت می‌آیند. ما نمی‌توانیم در کنسرت‌هایمان «عشق الهی»، «خیابان خواب‌ها» یا «خیال نکن» را اجرا نکنیم. ما در ابتدای برنامه قطعات جدیدمان را اجرا می‌کنیم و بعد کارهای قدیمی را.»
حجازی که در این چند سال با هیچ خواننده دیگری جز عصار همکاری نداشته، درباره دلیل این کارش می‌گوید: «من حوصله خواننده‌ها را ندارم. کلا خواننده خوبی که در این مملکت کار کند و بشود با او همکاری کرد، نیست.»
این نوازنده همچنین درباره انتشار آلبومی متشکل از قطعات سازی‌اش توضیح می‌دهد: «فکر می‌کنم برای سن من هنوز خوب نیست چنین آلبومی منتشر کنم. شاید بعدها این کار را کردم، اما مردم موسیقی خالی را طور دیگری گوش می‌کنند یا روی تبلیغات یا در رستوران یا توی آسانسور. من دلم نمی‌خواهد صدای سازم را در آسانسوری که سوارش هستم گوش کنم.»
او درباره حال و هوای قطعات جدیدی مثل «اشتباه بود»، «انسانم آرزوست»، «شکنجه» و «پرسه» گفت: «بیشتر این قطعات جدید حال و هوای موسیقی غربی دارند با این حال یکی از قطعات هم فضای موسیقی ایرانی قدیمی را دارد.»
0 نظرات:
ارسال یک نظر