«پیتزا مخلوط» نمایشگاهی از عکس‌های بهروز داوری


هفت‌نیوز: نمایشگاه عکسی با عنوان «پیتزا مخلوط» از آثار بهروز داوری از تاریخ 21 تیر ماه به مدت ده روز در کافه گالری چاپلین برگزار می‌شود. حرفه اصلی بهروز داوری نوشتن، کارگردانی، تدوین و ... کارهای مرتبط در حیطه سینما و تلویزیون است. اما او عکاسی را همیشه به‌عنوان کاری پر لذت و جستجوگرانه ادامه داده. مجموعه حاضر که تحت عنوان نمایشگاه عکس «پیتزا مخلوط» در دو پرده ارائه شده(پرده دوم به فاصله یک ماه بعد از پرده اول به نمایش در خواهد آمد) گزیده‌ای از میان عکس‌های چهار سال اخیر اوست که به صورت مجموعه‌های سه تایی و چهارتایی در کنار هم ارائه شده‌اند. هر یک از مجموعه‌ها ژانر و مفهوم خاص خود را دارند و به همین دلیل نام «پیتزا مخلوط» برای این نمایشگاه انتخاب شده. در این نمایشگاه از عکس‌های پرتره تا طبیعت و حتی عکس‌های انتزاعی یافت می‌شود.
علاقمندان می‌توانند برای بازدید از این نمایشگاه هر روز از ساعت 9 صبح تا 9 شب به این نشانی مراجعه کنند. خیابان ولیعصر، بین فاطمی و زرتشت، مجتمع تجاری کامران، طبقه زیر همکف، کافه گالری چاپلین.


» ادامه مطلب

لینچ برای ساخت فیلم جدید یکی از تابلوهایش را به حراج می‌گذارد

دیوید لینچ فیلمساز نامدار آمریکایی برای ساخت فیلم جدیدش یکی از تابلوهای خودنگاره اش را به معرض حراج گذاشته و از علاقمندان فیلم‌هایش خواسته با خرید این تابلو او را در ساخت یک فیلم مستند یاری کنند.
به گزارش اسکرین دیلی فیلم‌های لینچ که حال و هوایی منحصر به فرد داشته و مخاطبان نخبه از آنها استقبال می‌کنند هرگز فروش مطلوبی در سینماها نداشته است، اما منتقدین و مخاطبان جدی‌تر سینما همواره این آثار را ستایش کرده‌اند.
لینچ که اخیرا و به واسطه بحران اقتصادی در پیدا کردن تهیه کننده و سرمایه گذار برای تولید فیلم‌هایش دچار مشکل شده، برای ساخت یک فیلم مستند دست به دامان هوادارانش شده تا با خرید یک تابلو اثر خود لینچ هزینه ساخت این فیلم را فراهم کنند.
این مستند " لینچ 3" نام دارد و به گفته لینچ سومین بخش از یک سه گانه درباره این فیلمساز و آثارش به شمار می رود. جالب آنکه دو قسمت قبلی این مستند را تا کنون کسی ندیده و حتی خبری درباره ساخت آنها منتشر نشده است.
در کارنامه سینمایی لینچ ساخت فیلم‌هایی چون " داستان سر راست" ، " بزرگراه گمشده" ،‌‌" توین پیکس " ،‌" مخمل آبی" و " قلبا وحشی" به چشم می‌خورد. فیلم " جاده مالهالند" لینچ به عنوان بهترین فیلم دهه نخست قرن بیست و یکم از سوی منتقدین آمریکایی شناخته شده است.

» ادامه مطلب

اولین عکس‌ها از سریال "سرزمین انسانها" ابولحسن داودی







» ادامه مطلب

ضبط ایران "سرزمین انسانها" به زودی تمام می‌شود

تصویربرداری بخشهای ایران "سرزمین انسانها" به کارگردانی ابوالحسن داوودی یکماه دیگر به پایان می‌رسد.
این مجموعه تلویزیونی در 26 قسمت 45 دقیقه‌ای به تهیه‌کنندگی بیتا منصوری به سفارش گروه فیلم و سریال شبکه تهران تهیه می‌شود.
تصویربرداری مجموعه تلویزیونی "سرزمین انسان‌ها" بر مبنای فیلمنامه‌ای از حمید سلیمی از اول اسفندماه پارسال شروع شده و همچنان ادامه دارد. پخش این مجموعه قرار است از نیمه دوم سال جاری آغاز شود. تا یکماه آینده تصویربرداری بخشهای ایران به پایان می‌رسد گروه شهریور ماه برای ادامه کار عازم آلمان می‌شوند. بخشهایی از این سریال با حضور برخی بازیگران آلمانی در آن کشور تصویربرداری می‌شود.در مجموعه "سرزمین انسانها" علی نصیریان نقشی متفاوت بازی می‌کنند و دیگر بازیگران آن سروش صحت، عسل بدیعی، مائده طهماسبی، بهمن زرین‌پور، افسانه ناصری، رضا آحادی، امیرمحمد زند و ... هستند.
این مجموعه داستان چند پزشک را روایت می‌کند که دوره تخصصی ( رزیدنتی ) را سپری می‌کنند و در یک بیمارستان بزرگ مشغول به ادامه تحصیل هستند. هر کدام از این شخصیت‌ها پیشینه‌ای دارند.
» ادامه مطلب

فراهانی: دولت مایل نیست تئاتر را واگذار کند

سرپرست گروه تئاتر "کوچ" شکل‌گیری سازمان تئاتر که توسط اهل تئاتر اداره شود را راهکاری برای استقلال تئاتر دانست.
بهزاد فراهانی که در حال حاضر دوران نقاهت پس از بیماری را طی می‌کند درباره شکل‌گیری سازمان تئاتر گفت: چون مدیریت تئاتر دست وزارت ارشاد است اندیشه و رویکرد غالب در آن هم از طرف دولت تزریق می‌شود.
سرپرست گروه تئاتر "کوچ" تصریح کرد: سازمان تئاتر راهکاری است که طی آن دولت کمی دست از سر تئاتر بردارد. البته ما نیازمند سازمان تئاتر به معنای واقعی آن هستیم نه اینکه چنین سازمان تأسیس شود اما در رأس آن وزیر یا فردی از دولت حضور داشته باشد. سازمان تئاتر باید به دست جامعه تئاتر اداره شود.
کارگردان نمایشهای "دنیای دیوانه دیوانه" و "فیروزه" درباره دلایل شکل نگرفتن سازمان تئاتر طی سالهای گذشته خاطرنشان کرد: شکل نگرفتن سازمان تئاتر به این خاطر است که دولت مایل نیست تئاتر را واگذار کند. به همین دلیل هم بخش خصوصی تئاتر نمی‌تواند رشد کند. درصورتی که اگر امنیت شغلی و سرمایه برای بخش خصوصی وجود داشته باشد مشکلات تاحد زیادی برطرف می‌شود.
فراهانی ادامه داد: اما در حال حاضر بخش خصوصی امنیت شغلی و سرمایه را ندارد و ما با مشکل مواجه هستیم.
» ادامه مطلب

پولانسکی آزاد شد

رومن پولانسکی فیلمساز 76 ساله تبعه فرانسه از حبس خانگی خود در سوئیس خارج شد. به گزارش اسکرین دیلی این فیلمساز لهستانی الاصل که به دلیل یک پرونده اخلاقی مربوط به سال 1977 ، از 9 ماه پیش در منزل شخصی خود در سوئیس در حبس خانگی به سر می برد به دستور مقامات قضایی سوئیس آزاد اعلام شد.
به نظر می رسد مقامات قضایی سوئیس درخواست همتایان آمریکایی خود نسبت به استرداد پولانسکی را قانع کننده ندانسته و از این امر سر باز زده‌اند.
پولانسکی که برای ساخت فیلم هایی چون " بچه رز ماری" ، " محله چینی‌ها" و " پیانیست" مورد ستایش قرار گرفته 9 ماه پیش برای دریافت جایزه دستاورد یک عمر فعالیت هنری به سوئیس سفر کرد که به در خواست مقامات قضایی آمریکا که سی سال است او را تحت تعقیب قرار داده‌اند و توسط پلیس آن کشور دستگیر شد.
پس از آن مقامات آمریکایی درخواست استرداد او را به منظور محاکمه داشتند که ادله آنان همتایان سوئیسی را اقناع نکرد.اما طی این مدت پولانسکی در منزل شخصی اش در سوئیس تحت نظر و بازداشت خانگی بود.
اما اینک مقامات قضایی سوئیس اعلام کرده‌اند نه تنها او را به آمریکا تحویل نخواهند داد ، بلکه دلیلی هم بر ادامه حبس خانگی پولانسکی هم نمی‌بینند.
» ادامه مطلب

گفت‌وگوی خبرگزاری مهر با رامبد جوان:برای پول به تئاتر نیامده‌ام

محدثه واعظی‌پور و الهام نداف:رامبد جوان بازیگر نمایش "کالیگولا" با اشاره به جذابیتهای حضور در صحنه از امتیازهای این نمایش برای مخاطب خاص و عام می‌گوید و تاکید می‌کند برای درآمدزایی به تئاتر نیامده است. او این روزها در نمایش متفاوت "کالیگولا" به کارگردانی همایون غنی‌زاده روی صحنه می‌رود، در این گفت‌وگو جوان از دلایل حضورش در تئاتر و جذابیت‌های این نمایش گفت. او این تجربه را که مدت‌ها از آن دور بوده دوست دارد و معتقد است بر خلاف نظر عده‌ای از منتقدان، "کالیگولا" قابلیت جذب مخاطب گسترده را دارد.

* ماجرای بازی در نمایش "کالیگولا" از کجا شروع شد؟ متن را خواندید و جذاب بود یا گروه و تجربه ویژه حضور در این نمایش باعث شد پیشنهاد بازی در آن را بپذیرید؟

-دو هفته مانده به اجرای این نمایش در جشنواره تئاتر فجر آقای آتیلا پسیانی با من تماس گرفت و پیشنهاد داد در این نمایش بازی کنم. من شنیده بودم که همایون غنی‌زاده کارگردان این نمایش است و صابر ابر و هنگامه قاضیانی و تعدادی از بازیگران خوب تئاتردر آن بازی می‌کنند. بازیگری که آن نقش را بازی می‌کرد رفته بود، آقای غنی‌زاده هم با من تماس گرفت اما من در شرایط بدی بودم، باید "پسر آدم، دختر حوا" را به جشنواره فیلم فجر می‌رساندم و سرم شلوغ بود.

* "کالیگولا" را خوانده بودید؟

- سالها پیش خوانده بودم، نمایشنامه جالبی است. در مورد این نمایش تعریف‌های مثبتی شنیده بودم، می‌دانستم کارگردان باهوشی پشت آن است و حضور ابر و قاضیانی هم مرا برای بازی در "کالیگولا" ترغیب می‌کرد. اما نمی‌رسیدم. تصمیم گرفتم بگویم نمی‌آیم. رفتم سر تمرین اما دو صحنه‌ای که دیده‌ام باعث شد موافقت کنم.

* گروه کدام صحنه‌ها را آن روز تمرین کردند؟

- صحنه افتادن صندلی‌ها و باند پیچی کردن مریا را دیدم، فوق‌العاده و درجه یک بود.

* به دلیل فاصله‌ای که از تئاتر داشتید، نگران بازی در چنین نمایش فرم‌گرا و ویژه‌ای نبودید؟

- پیش از بازی دو نگرانی داشتم، یکی این که در این فرصت کم می‌توانم خودم را با گروه هماهنگ کنم، دیالوگم را حفظ کنم، سر جای خودم قرار بگیرم و نقشم را درآورم، نگرانی بعدی این بود که می‌توانم با کلیت کار ارتباط برقرار کنم. صابر معتقد بود اگر من بیایم زود با زبان این نمایش همراه می‌شوم.

* نقش از ابتدا همین طور بود، روی صندلی چرخدار و کم تحرکت نسبت به شخصیت‌های دیگر؟

- بله.

*بخشی از بازی شما حرکت‌های‌تان است اما در "کالیگولا" این ابزار را ندارید. سخت نیست؟

- برایم جالب بود، رامبدی که بازی‌اش بیشتر به بدن متکی است و حرکت زیاد دارد، تمام این‌ها را ندارد و محدود می‌شود به صورت و صدا. این خیلی جذاب است.

* همایون غنی‌زاده کارگردانی بود که با بازیگرانش تعامل داشته باشد یا همه چیز از پیش تعیین شده بود؟

- همه چیز از پیش تعیین شده بود، من وقتی با کارگردان حرف زدم، نگاه و سلیقه‌اش را شناختم فهمیدم که من باید کجا قرار بگیرم، این اتفاق خیلی زود افتاد، هم من فهمیدم زبان او چیست و هم او فهمید چطور باید با من کار کند.

*پیش از "کالیگولا" پیشنهاد تئاتری داشتید؟

- نه، اصلا. یعنی در سه سال گذشته یک یا دو پیشنهاد.

* دوست داشتید روی صحنه تئاتر بروید؟

- بله، نمایش هم حرفه من است، بازیگری و نمایش شغل من است. کارم را از تئاتر شروع کرده‌ام و به سینما و تلویزیون رفته‌ام.

* پس چرا پیشنهادها این قدر کم بود؟ شاید تئاتری‌ها فکر می‌کنند بازیگران سینما و تلویزیون مناسب تئاتر نیستند.

- نه فکر نمی‌کنم دلیلش این باشد. این را باید از آن‌هایی پرسید که باید من را دعوت می‌کردند و نکرند.

* بعضی از بازیگرها و کارگردان‌های تئاتر در باره حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر نظر مثبت ندارند، می‌گویند تبعات منفی‌اش بیشتر است، دستمزدها بالا می‌رود، نظم تئاتر بهم می‌ریزید و...

- این که بگوییم بازیگرهای سینما و تلویزیون نمی‌توانند در تئاتر خوب باشند، شوخی است. بازیگر خوب نقشش را می‌فهمد و همه‌جا خوب است. وجود داشتن این گارد هم شایعه است، صحت ندارد.

* حضور بازیگرانی مثل شما، شهاب حسینی، صابر ابر و... می‌تواند مخاطبان شما در سینما و تلویزیون را بیاورد به تئاتر و این خوب است.

- من به عنوان بازیگر دستمزدی که در تلویزیون و سینما می‌گیرم در تئاتر نمی‌گیرم، توقعی هم ندارم. از تئاتر نمی‌خواهم درآمدزایی کنم، یک بار هم راجع به دستمزدم حرف نزده‌ام. آمده‌ام کاری انجام بدهم و به دنبال پول نیستم. بدیهی است به عنوان یک بازیگر و کارگردان تعدادی مشتری دارم و به خاطر من می‌آیند اینجا و به فروش نمایش کمک می‌شود و پول بیشتری به تئاتر می‌آید و این امکان کار را بیشتر می‌کند. تهیه‌کننده و کارگردانی که پول خوبی به دست آورده کار بعدی را با شرایط بهتری تولید می‌کند. این‌ها آدمهایی نیستند که با این پول بروند دنبال ساختمان سازی.

*با عکس این جریان هم موافقید؟ با این که بازیگرهای تئاتر به سینما و تلویزیون بیایند؟

- این اتفاق دارد می‌افتد. من این تفکیک‌ها را قبول ندارم. اما به سلیقه اعتقاد دارم، ممکن است کارگردان یا تهیه‌کننده‌ای مخالف این جریان باشد. یک نکته را هم در نظر بگیرید یک فیلم سینمایی دست کم با 500 میلیون تومان ساخته می‌شود و طبیعی است کسی که حرفه‌اش این است بخواهد سرمایه‌اش را برگرداند. برای بازگشت سرمایه هم بازیگر یکی از ابزارها است. بازیگر تئاتر برای شناخته شدن نیاز به رسانه تلویزیون دارد تا به شهرت و محبوبیت برسد و بعد از آن طریق به سینما بروند. در این شرایط هم توانایی دارند و هم چهره شده‌اند. من به عنوان کارگردان وقتی با تهیه‌کننده بخش خصوصی کار می‌کنم برایم مهم است که فیلمم بفروشد.

* در نمایشی مثل "کالیگولا" که قطعا مخاطب عام ندارد، اگر بازیگرانی مثل ابر، قاضیانی و جوان حضور نداشته باشند مخاطب عام هرگز به تئاتر نمی‌آید. اما این گروه وقتی می‌آید و از نمایش چیزی سر در نمی‌آورد سرخورده شده دیگر سراغ تئاتر نمی‌آید.

- نه، حتی تماشاگر عام هم می‌تواند با این نمایش ارتباط برقرار کند، ما تماشاگر عام را دست کم می‌گیریم. تماشگر خاص امتیازهای بیشتری از این نمایش می‌گیرد و مخاطب عام کمتر متوجه ظرافت‌ها و جذابیت‌هایش می‌شود. من واکنش‌ها را می‌بینم هر کس در حد بضاعت خود از این نمایش لذت می‌برد.

*بازخوردها خوب بوده؟

- کلا بله، "کالیگولا" نمایش خوبی است، حرفه من این است و می‌فهمم که این نمایش خوب است و آمده‌ام در آن بازی کنم. اهل ادعای زیاد یا خضوع نیستم. 20 سال است بازیگری می‌کنم و تشخیص می‌دهم چه کاری خوب است یا نیست.

* بازیگرهای متعددی در صحنه حضور دارند و کمتر بازیگری به طور مشخص با بازیگر دیگر در ارتباط مستقیم است. این در بازی شما تاثیر دارد؟

- همه ما روایت‌گر یک کلیت هستیم بعد رابطه من با کالیگولا شکل می‌گیرد بعد با اسکیپیون یکی از بزرگزادگان دربار، بعد جمع کردن بقیه و در نهایت برخورد با کالیگولا. این مشخص و روشن است.

*نگران نبودید بین این همه بازیگر دیده نشوید؟

- اصلا، من جای خودم را دارم.

* با کدام بازیگر راحت ترید؟

- با همه، البته یک صحنه اصلاح من و صابر بازی داریم که طراحی خوبی دارد، این از معدود صحنه‌های نمایش است که بازیگری‌اش دیده می‌شود. "کالیگولا" نمایش کارگردانی است و جای جلوه‌گری برای بازیگر کم دارد. البته در این صحنه هم حضور کارگردان دیده می‌شود. من و صابر این صحنه را خوب بازی می‌کنیم، دوستش داریم و از آن لذت بازیگری می‌بریم.

*بازیگر و کارگردانی مثل شما که کار تصویری زیاد انجام داده می‌داند که در کارهای تصویری می‌شود مونتیور یا راش‌ها را دید و اگر اشتباهی هست اصلاح کرد به غنی‌زاده اطمینان داشتید تا درست بازی کنید؟

- خیلی اطمینان داشتم، کارگردان ما باهوش و نابغه است. در تئاتر این را فرصت دارید که اگر جایی از کار می‌لنگد آن را به مرور درست کنید. اما دوربین این خطر را دارد که بعد از ثبت نمی‌شود کاری کرد.

*بازیگری و کارگردانی در سینما سخت‌تر است یا تئاتر؟

-هر کدام ویژگیهای خود را دارند، سینما خیلی پیچیده است.

* در این شب‌ها در اجرا با ماجرای غیرقابل پیش بینی روبرو نشدید؟

-این نمایش، نمایش کارگردانی است، به عنوان بازیگر باید در چارچوبی که برایتان در نظر گرفته شده حرکت کنید و نمی‌توانید از این قالب بیرون بروید. جا به جا کردن آنچه کارگردان برایتان در نظر گرفته نظم دیگران را برهم می‌زند.

* بهترین اظهار نظری که درباره بازی‌تان در "کالیگولا" خوانده‌اید چه بوده؟

- من معمولا نقدها و نظرها درباره کارهایم را نمی‌خوانم. مخصوصا مطالبی که منتقدان می‌نویسند کمتر می‌خوانم چون ذهنیتم را عوض می‌کند و دیگر دیر است، زمانی که کاری انجام می‌دهم این تغییر دیگر مفید نیست. سلیقه‌ها متفاوت است و نمی‌شود با نگاه دیگران کار را عوض کرد.

*پس نقد به چه درد می‌خورد؟

- به درد منتقدان!

* باز هم به تئاتر برمی‌گردید؟

- من تا یک سال دیگر برنامه‌‌ام پر است، قرار است یک مجموعه و بعد از آن یک فیلم سینمایی بسازم و فکر نمی‌کنم فعلا بتوانم به تئاتر برگردم.

* شما از معدود بازیگرها و کارگردان‌هایی هستید که تعادل در کارتان را حفظ می‌کنید، در تئاتر، سینما و تلویزیون حضور دارید و پیوندتان با هیچ حوزه‌ای قطع نشده. این چقدر به ماندگاری یک هنرمند کمک می‌کند؟

- بیشتر به لذت بردن من از حرفه‌ام کمک می‌کند (می‌خندد) من کارم را دوست دارم، درباره هیچ شاخه‌ای گارد ندارم، همه آن‌ها را ابزاری برای ارتباط می‌دانم، دوست دارم همکارانم هم این گارد را نداشته باشند و از کار و زندگی‌شان لذت ببرند.

* احتمال دارد در آینده نمایشی را کارگردانی کنید؟

- حتما، من از تئاتر شروع کرده‌ام و مدتی از آن دور بوده‌ام حالا که به تئاتر برگشته‌ام دوباره لذت آن را کشف کرده‌ام. اگر بخواهم نمایشی کارگردانی کنم طوری جریان را پیش می‌برم که هم من لذت ببرم، هم مخاطب و هم بازیگران. در ضمن پول هم به دست بیاوریم.

* در تئاتر چه طور می‌توان پول درآورد؟

- می‌شود راههایش را پیدا کرد، البته بخش بزرگی از این ماجرا به مدیریت تئاتر برمی‌گردد. من از همین الان می‌گویم اگر بخواهم سال آینده نمایشی روی صحنه ببرم کاری معتبر و حرفه‌ای انجام می‌دهم، ممکن است کسی آن را دوست نداشته باشد که سلیقه‌ای است ولی تماشاگر نمی‌تواند بگوید کار بی‌ارزش است.

* اما مردم ما به دیدن تئاتر عادت ندارند و این باعث می‌شود تئاتر بنیه مالی قوی نداشته باشد.

- بله، اما ما بعضی چیزها را سخت می‌گیریم و می‌گوئیم کار سخت است، به راههای تازه فکر نمی‌کنیم.

* نمایش‌هایی در انتظار اجرا هستند و صف اجرا طولانی است، در این شرایط اجراها کوتاه می‌شود و تماشاگر کمی به سالن می‌آید و گیشه تئاتر رونق نمی‌گیرد.

- اگر نمایشی با استقبال مردم مواجه شود سالن‌دار هم اجازه تمدید اجرا می‌دهد و این فرصت را برای نمایش‌های پرمخاطب به وجود می‌آورد که بیشتر مخاطب جذب کنند و فروش بالاتری داشته باشند. اگر نمایش‌ها پرمخاطب و پرفروش باشند و تئاتر به هنری سودآور تبدیل شود سالن بیشتر ساخته می‌شود، تبلیغات حرفه‌ای تر می‌شود و اتفاق‌های بهتری برای تئاتر می‌افتد.

*استقبال از "کالیگولا" تا امروز چه طور بوده؟

- جام جهانی فوتبال تاثیرش را داشته اما فکر می‌کنم در روزهای آینده اوضاع فروش و استقبال بهتر شود.

» ادامه مطلب