علی عطشانی:هیچ وقت آگاهانه این تصمیم را نگرفتم که درباره مرگ و دنیای پس از آن فیلم بسازم

کارگردان فیلم سینمایی "دموکراسی تو روز روشن" با اشاره به امتیازهایی که در حوزه تکنیکی این فیلم به دست آورده‌اند آن را نمونه‌ای منحصر به فرد در سینمای ایران دانست. علی عطشانی درباره موضوع فیلمش گفت:«هیچ وقت آگاهانه این تصمیم را نگرفتم که درباره مرگ و دنیای پس از آن فیلم بسازم. فیلمنامه "پوست موز" اتفاقی به دستم رسید، زمانی که آن را خواندم به نظرم جذاب آمد، بعد از "پوست موز" به موضوع‌های ماورایی علاقمند شدم. دست گذاشتن روی موضوعی مثل مرگ که با باور اعتقادی ما گره خورده کار سختی است. در سینمای آمریکا فیلم‌های مختلفی درباره مرگ ساخته می‌شود و هر کارگردانی با نگاه خودش مرگ را تفسیر و تحلیل می‌کند. در سینمای ایران حریم‌ها و خطوطی وجود دارد که نمی‌توان به آنها نزدیک شد. من نگران واکنشها بودم و به همین دلیل در "پوست موز" از مشاوره حجت الاسلام گلی استفاده کردم و در "دموکراسی توی روز روشن" حجت الاسلام زم در کنارم بود.»
او درباره حضور یک مشاور مذهبی درکنارش برای ساخت فیلم گفت:« من متخصص علوم مذهبی نیستم، خودم را نیازمند استفاده از آرای افرادی می‌دانم که متخصص و حرفه ای هستند و به علوم دینی اشراف دارند. خیلی خوشحالم که در "دموکراسی تو روز روشن" از مشاوره حجت الاسلام زم استفاده کردم، مشاوری که هم بر حوزه کاری‌اش مسلط است و اطلاعات دینی گسترده دارد و هم شخصیتی فرهنگی است و سینما را به خوبی می‌شناسد.»
عطشانی درباره کوتاه کردن نسخه نمایشی فیلم نسبت به آنچه که در جشنواره نشان داده شده بود گفت:« این فیلم باید 80 دقیقه می‌بود. ادیتی که من به عنوان کارگردان و شاهین یار محمدی به عنوان تدوینگر داشت 82 دقیقه بود، این نسخه به نظرم از نظر تکنیکی هیچ مشکلی نداشت. اما آقای زم یک سری نکات در نظر داشت که اصرار کرد بعضی پلان‌ها را در فیلم بگذاریم و زمان فیلم از آن چه من می‌خواستم بلندتر شد.»
او با اشاره به صحبت‌های محمدعلی زم در گفتگویی که مهارت و توان تکنیکی این تیم را بیش از امکانات سینمای ایران دانسته بود ادامه داد:« آقای زم به عنوان تهیه‌کننده از هیچ امکانی برای ساخت این فیلم دریغ نکرد. آقای زم حاضر بود استدی کم برای ما فراهم کند اما این استدی کم در سینمای ایران نیست. ذهنیت من و دوستانم بیش از این تجربه بود اما امکانات اجازه بیش از این به من نمی‌داد. هرچند آقای زم تلاش می‌کرد همه امکانات را برای ما فراهم کند.»