مهران مدیری در نشست نقد و بررسی آثارش با تاکید بر این که در جریان بازی و ساخت شخصیتها هر آدمی با یک فرهنگ و یک جغرافیا خلق می‌شود گفت در خلق این شخصیتها تعمدی در کار نیست و هیچ تکیه کلامی فکر شده و با منظور به شخصیتی اضافه نشده است.در این نشست که عصر روز دوشنبه 10 خرداد در حوزه هنری برگزار شد مدیری درباره مجموعه هایش گفت: استفاده از تکیه کلام در مجموعه‌های من همیشه محل بحث بوده است. در دورانی، یکی از معضلهای اساسی مملکت سرزبان افتادن این عبارات بود! اما اینها عمدی نیست. در جریان بازی و ساخت شخصیتها هر آدمی با یک فرهنگ و یک جغرافیا خلق می‌شود که از این میان این حرفها درمی‌آید. در خلق این شخصیتها تعمدی در کار نیست و هیچ تکیه کلامی فکر شده و با منظور به شخصیتی اضافه نشده است. بعضی مواقع در برخورد با بازیگرانی که می‌گفتند اگر این تکیه کلام را بگویم سرزبان می‌افتد برخورد کردم.
مدیری درباره انتخاب بازیگران گفت: قبل از این که این گروه را که سالهاست با هم کار می‌کنیم جمع کنم بازیگران را از طریق تست برمی‌گزیدم یا به من معرفی می‌شدند که آنها نیز باید تست می‌دادند .اما الان با گروه ثابت خودمان کار می‌کنیم مگر نقشهایی که نیاز به بازیگر جدیدی دارند که آن هم با مراجعه به آرشیوهایی که در مؤسسه بازیگری امین تارخ و برخی از موسسات بازیگری است انتخاب می‌کنیم و از آنها تست می‌گیرم.
این کارگردان در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: پیش می‌آید که در انتخاب بازیگری اشتباه کرده باشم که این اشتباه در دو حالت رخ می‌دهد. یکی این که شخصیتی خلق می‌کنیم و در متن جواب نمی‌دهد و اگر حذفش کنیم اتفاقی نمی‌افتد و بعد از مدتی آن را حذف می‌کنیم. یکی هم اشتباه در انتخاب بازیگر است. من یک بازیگر را با ذهنیت قبلی که از او دارم انتخاب می‌کنم اما می‌بینم این آدم در این مدت از لحاظ روحی یا جسمی خوب نیست یا درگیر کارهای دیگری شده یا به خاطر مشکلات شخصی به خودش نپرداخته و بیان و بدنش نابود شده است. در این حالت نقش آن طور که باید جواب نمی‌دهد.
کارگردان "پاورچین" با انتقاد از مدیران تلویزیون گفت: مسئولان نمی‌آیند بر اساس نگاه کارشناسی بگویند این آدمها درجه یک باشند. این آدمها به دلیل ضعف نباشند و آدمهای متوسط باید چگونه فعالیت کنند. همه می‌خواهیم در سینما و تلویزیون پول دربیاوریم. آپارتمان و ویلا و ماشین بخریم. کسی در این وسط بحث فرهنگی و هنری ندارد. خیلی از تهیه‌کنندگان به تهیه فیلم مثل تجارت نگاه می‌کنند.
مدیری ادامه داد: هر کس در آخرین حد خود سر جای خودش است. هیچکس با هیچکس دیگر قابل مقایسه نیست. ما باید خودمان را با خودمان مقایسه کنیم. این طوری خودمان هم راحت تریم. اینگونه دیگر نه حرص‌مان درمی‌آید نه ناراحت می‌شویم.
او درباره تفاوت کار در سینما و تلویزیون گفت: هر کدام از این مدیومها معایب و مزیتهایی دارند و انتخاب از میان آنها سخت است و من در تئاتر، سینما و تلویزیون کار می‌کنم. در سینما کار از بیرون به شدت حرفه‌ای به نظر می‌رسد اما وقتی وارد می‌شوی به شدت غیرحرفه‌ای است اما کار در تلویزیون از در سینما حرفه‌ای‌تر است. در سینما جزئیات به شدت مهم است اما کیفیت تصویر در تلویزیون نابود می‌شود.
او درباره تیپ سازی در مجموعه‌هایش ادامه داد: هر شخصیت یا تیپ یکسری خصوصیات دارد. حتما اهل یک جایی است. یا خمیده است یا جین می‌پوشد، یکسری خصوصیات فرهنگی دارد. یک زبان خاص برای خودش دارد. نمی‌توان شخصیتی خلق کرد که فرهنگ و جغرافیایی را تداعی نکند. حتی برره که یک دنیای خیالی است نیز اعتراض گروهی را درآورده بود که لهجه فلانی نزدیک به لهجه اهالی فلان شهرستان است.
مدیری افزود: شخصیتهای خوب دوست داشتنی و پاک خنده‌دار نیستند. وقتی شخصیت کمدی خلق می‌شود که پر از تضاد و ناهنجاری باشد. پزشک خوب و شریف و درستکار جایی برای شوخی ندارد.
خشایار الوند نویسنده مجموعه‌های مدیری در بخش دیگری از این جلسه گفت: تمام بازیگرانی که در کار مدیری بازی کرده‌اند سقف بازیگریشان را نشان داده‌اند. این یکی از خصوصیات ذاتی مدیری است که نقشی را به بازیگر پیشنهاد می‌کند که مناسب اوست. در "قهوه تلخ " سی و خرده‌ای نقش وجود داشت. وقتی من و امیرمهدی ژوله می‌گفتیم فلان بازیگر برای فلان نقش بهتر است مدیری نقش دیگری را برای او پیشنهاد می‌داد که بعد متوجه می‌شدیم این بازیگر در این نقش بهتر می‌درخشد.
حمیدرضا ابک روزنامه نگار در ابتدای این مراسم با اشاره به ویژگی آثار این کارگردان و بازیگر محبوب طنز گفت: برای خندیدن به طنزهای مدیری مخاطب باید داده‌هایی از پیش در ذهن داشته باشد تا به شوخیهای او پی ببرد. به طور مثال، برای پی بردن به شوخی یکی از قسمتهای "مرد هزارچهره " باید روی فضای روشنفکری مطالعه کرده باشد و با ویژگیهای شخصیتی برخی از هنرمندان آشنا باشد. مخاطبی که چنین زمینه‌ای را ندارد نمی‌تواند به کارهای مدیری بخندد.
ابک گفت: بی‌انصاف‌ترین منتقدان هم می‌گویند آثار مدیری باعث ارتقای سلیقه مخاطبان می‌شود و مخاطب ما دیگر به چیزهای بیمزه نمی‌خندد. پیش از این، ما به هر لطیفه‌ای می‌خندیدیم و نهایت سطح شوخیها به لطیفه‌های برنامه "صبح جمعه با شما" ختم می‌شد. با ظهور طنزهای مدیری، این سلیقه ارتقا یافت.
مدیری درباره انتخاب بازیگران گفت: قبل از این که این گروه را که سالهاست با هم کار می‌کنیم جمع کنم بازیگران را از طریق تست برمی‌گزیدم یا به من معرفی می‌شدند که آنها نیز باید تست می‌دادند .اما الان با گروه ثابت خودمان کار می‌کنیم مگر نقشهایی که نیاز به بازیگر جدیدی دارند که آن هم با مراجعه به آرشیوهایی که در مؤسسه بازیگری امین تارخ و برخی از موسسات بازیگری است انتخاب می‌کنیم و از آنها تست می‌گیرم.
این کارگردان در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: پیش می‌آید که در انتخاب بازیگری اشتباه کرده باشم که این اشتباه در دو حالت رخ می‌دهد. یکی این که شخصیتی خلق می‌کنیم و در متن جواب نمی‌دهد و اگر حذفش کنیم اتفاقی نمی‌افتد و بعد از مدتی آن را حذف می‌کنیم. یکی هم اشتباه در انتخاب بازیگر است. من یک بازیگر را با ذهنیت قبلی که از او دارم انتخاب می‌کنم اما می‌بینم این آدم در این مدت از لحاظ روحی یا جسمی خوب نیست یا درگیر کارهای دیگری شده یا به خاطر مشکلات شخصی به خودش نپرداخته و بیان و بدنش نابود شده است. در این حالت نقش آن طور که باید جواب نمی‌دهد.
کارگردان "پاورچین" با انتقاد از مدیران تلویزیون گفت: مسئولان نمی‌آیند بر اساس نگاه کارشناسی بگویند این آدمها درجه یک باشند. این آدمها به دلیل ضعف نباشند و آدمهای متوسط باید چگونه فعالیت کنند. همه می‌خواهیم در سینما و تلویزیون پول دربیاوریم. آپارتمان و ویلا و ماشین بخریم. کسی در این وسط بحث فرهنگی و هنری ندارد. خیلی از تهیه‌کنندگان به تهیه فیلم مثل تجارت نگاه می‌کنند.
مدیری ادامه داد: هر کس در آخرین حد خود سر جای خودش است. هیچکس با هیچکس دیگر قابل مقایسه نیست. ما باید خودمان را با خودمان مقایسه کنیم. این طوری خودمان هم راحت تریم. اینگونه دیگر نه حرص‌مان درمی‌آید نه ناراحت می‌شویم.
او درباره تفاوت کار در سینما و تلویزیون گفت: هر کدام از این مدیومها معایب و مزیتهایی دارند و انتخاب از میان آنها سخت است و من در تئاتر، سینما و تلویزیون کار می‌کنم. در سینما کار از بیرون به شدت حرفه‌ای به نظر می‌رسد اما وقتی وارد می‌شوی به شدت غیرحرفه‌ای است اما کار در تلویزیون از در سینما حرفه‌ای‌تر است. در سینما جزئیات به شدت مهم است اما کیفیت تصویر در تلویزیون نابود می‌شود.
او درباره تیپ سازی در مجموعه‌هایش ادامه داد: هر شخصیت یا تیپ یکسری خصوصیات دارد. حتما اهل یک جایی است. یا خمیده است یا جین می‌پوشد، یکسری خصوصیات فرهنگی دارد. یک زبان خاص برای خودش دارد. نمی‌توان شخصیتی خلق کرد که فرهنگ و جغرافیایی را تداعی نکند. حتی برره که یک دنیای خیالی است نیز اعتراض گروهی را درآورده بود که لهجه فلانی نزدیک به لهجه اهالی فلان شهرستان است.
مدیری افزود: شخصیتهای خوب دوست داشتنی و پاک خنده‌دار نیستند. وقتی شخصیت کمدی خلق می‌شود که پر از تضاد و ناهنجاری باشد. پزشک خوب و شریف و درستکار جایی برای شوخی ندارد.
خشایار الوند نویسنده مجموعه‌های مدیری در بخش دیگری از این جلسه گفت: تمام بازیگرانی که در کار مدیری بازی کرده‌اند سقف بازیگریشان را نشان داده‌اند. این یکی از خصوصیات ذاتی مدیری است که نقشی را به بازیگر پیشنهاد می‌کند که مناسب اوست. در "قهوه تلخ " سی و خرده‌ای نقش وجود داشت. وقتی من و امیرمهدی ژوله می‌گفتیم فلان بازیگر برای فلان نقش بهتر است مدیری نقش دیگری را برای او پیشنهاد می‌داد که بعد متوجه می‌شدیم این بازیگر در این نقش بهتر می‌درخشد.
حمیدرضا ابک روزنامه نگار در ابتدای این مراسم با اشاره به ویژگی آثار این کارگردان و بازیگر محبوب طنز گفت: برای خندیدن به طنزهای مدیری مخاطب باید داده‌هایی از پیش در ذهن داشته باشد تا به شوخیهای او پی ببرد. به طور مثال، برای پی بردن به شوخی یکی از قسمتهای "مرد هزارچهره " باید روی فضای روشنفکری مطالعه کرده باشد و با ویژگیهای شخصیتی برخی از هنرمندان آشنا باشد. مخاطبی که چنین زمینه‌ای را ندارد نمی‌تواند به کارهای مدیری بخندد.
ابک گفت: بی‌انصاف‌ترین منتقدان هم می‌گویند آثار مدیری باعث ارتقای سلیقه مخاطبان می‌شود و مخاطب ما دیگر به چیزهای بیمزه نمی‌خندد. پیش از این، ما به هر لطیفه‌ای می‌خندیدیم و نهایت سطح شوخیها به لطیفه‌های برنامه "صبح جمعه با شما" ختم می‌شد. با ظهور طنزهای مدیری، این سلیقه ارتقا یافت.
0 نظرات:
ارسال یک نظر