پرويز پرستويي بازيگر گزيده كار سينماي ايران، 55 ساله شد. اين بازيگر در دوم تيرماه 1334 در همدان متولد شد و فعاليتش را در تئاتر با نمايش «ماجراي يك محل» در سال 48 و بازيگريش را در سينما با «ديار عاشقان» در سال 1362 آغاز كرد.«كتاب قانون» آخرين فيلم اكران شده پرستويي است كه در نيمه‌ي دوم سال گذشته اكران شد و پيش از آن نوروز 88 فيلم «بيست» با بازي اين هنرمند به نمايش درآمد. در جشنواره فيلم فجر گذشته هم فيلم «صدسال به اين سالها» اين بازيگر پس از سالها در يك سانس نمايش داده شد.
فيلم «سيزده 59» به كارگرداني سامان سالور تنها فعاليت سينمايي پرويز پرستويي در يك سال گذشته است كه اين فيلم در ابتداي سال 89 ساخته شد و پرستويي در نقش يكي از فرماندهان جنگ بنام سيد جلال، بازي متفاوتي را ارائه داده است. پرستويي پيش از اين گفته بود،سينما زماني برايش اهميت دارد كه بشود با آن حرفي زد.
او همچنين اعتقاد دارد: «بازيگري خيلي مي‌تواند انسان‌ساز باشد و بعد انساني آدم را تقويت كند و من معتقدم بازيگري قبل از هر چيز بايد خود من را بسازد.»
پرستويي با اشاره به اينكه هر كارش را اولين و آخرين مي‌داند توضيح داده بود: «هميشه آخرين كار تعيين كننده است و بايد با آخرين توان در آن حضور داشت.»
اين بازيگر درباره شرايط دشوار ورود به عرصه بازيگري گفته بود: «خود من كارم را از پست‌ترين نقطه جنوب شهر تهران شروع كردم و اكثر اوقات به خاطر بي‌پولي مسافت زيادي را پياده طي مي‌كردم تا به محل تمرين تئاتر برسم و حتي هنگامي كه نفر اول جشنواره تئاتر در ساري شده بودم پول رفتن به آنجا را نداشتم و با افتخار هم مي‌گويم همه كار از بستني فروشي گرفته تا بلورسازي را انجام دادم. هيچكس هم من را به سينما معرفي نكرد و به دنبالم آمدند. بعد از 14 سال كار در تئاتر به سينما راه پيدا كردم، اما الان سريع مي‌خواهند به سينما برسند. كسي كه عاشق هست خودش راهش را پيدا مي‌كند.»
او تاكيد كرد:«اگر در گذشته آن شرايط را نداشتم الان اينجا نبودم. خواستن توانستن است و بايد آنقدر كاركرد تا ديده شد.»
پرستويي بازيگري را دنيايي دانست كه هنوز تعريف جامعي از آن نمي‌توان ارايه كرد:«در اين حرفه هر چقدر زحمت كشيده شود، همان قدر بهره برده مي‌شود و در واقع مانند بدن‌سازي مي‌ماند و فقط كافي است يك ماه آن را رها كني، همه چيز به هم مي‌ريزد.»
او مي گويد:«همه فيلمهايم را دوست دارم اما «آژانس شيشه‌اي» را دلي دوست دارم و ته مايه حاج كاظم در دلم است و هر موقع آنرا مي‌بينم دگرگون مي‌شوم و به اين شخصيت خيلي مي‌توانم نزديك شوم.»
پرستويي كه با نمايش‌هايي مانند «چشم در برابر چشم»، «خانه‌ي روشني»، «شبي در حلبي‌آباد»، «پول»، «مريم ومرداويج»، «معركه در معركه»، «عشق‌آباد» و «فنز» در تئاتر فعال بوده است، در مراسم تقديرش در شيراز گفته بود:«يك اتفاق باعث شد به سينما بيايم و به‌هيچ عنوان قصد ندارم در سينما با شتاب كار كنم و اگر شرايط خوبي در تئاتر فراهم باشد، ترجيح مي‌دهم که تئاتر کار کنم. آنقدر كه در تئاتر ارضاء مي‌شوم در سينما نمي‌شوم و اگر زياد در سينما كار مي‌كنم از بد تئاتر است.»
پرستويي اعتقاد دارد تئاتر در ايران با کمبود نويسنده مواجه است و به استثناي تعدادي انگشت شمار نمايشنامه‌نويس خوب و آينده دار همچون حميد امجد، رحمانيان و محمد چرمشير و ..، متاسفانه نويسندگان خوبي در حوزه تئاتر وجود ندارند.
اين بازيگر گفته است:«تئاتر را در عرصه بازيگري نمي‌توانم با سينما مقايسه کنم چرا که دنياي بازيگري در تئاتر دنياي ويژه‌اي است دنيايي که لنز، دوربين و ديگر حقه‌هاي سينمايي کمک شما نيستند و شما به‌عنوان بازيگر يكه‌تاز صحنه هستيد.»
از فيلمهاي سينمايي پرستويي مي‌توان به «حكايت آن مرد خوشبخت»، «آدم برفي»، «ليلي با من است»، «مهر مادري»، «رواني»، «آژانس شيشه‌اي»، «مرد عوضي»، «روبان قرمز»، «موج مرده»، «آب و آتش»، «ديوانه‌اي از قفس پريد»، «مارمولك»، «كافه ترانزيت»، «بيد مجنون»، «پاداش سكوت» و «كتاب قانون» اشاره كرد.
اين بازيگر كه دبيري جشن يازدهم سينماي ايران را در سال 86 عهده‌دار بوده است، سريال «آشپزباشي» را تا هفته گذشته در حال پخش از تلويزيون داشت و اين روزها فعاليت بازيگري ندارد.
فيلم «سيزده 59» به كارگرداني سامان سالور تنها فعاليت سينمايي پرويز پرستويي در يك سال گذشته است كه اين فيلم در ابتداي سال 89 ساخته شد و پرستويي در نقش يكي از فرماندهان جنگ بنام سيد جلال، بازي متفاوتي را ارائه داده است. پرستويي پيش از اين گفته بود،سينما زماني برايش اهميت دارد كه بشود با آن حرفي زد.
او همچنين اعتقاد دارد: «بازيگري خيلي مي‌تواند انسان‌ساز باشد و بعد انساني آدم را تقويت كند و من معتقدم بازيگري قبل از هر چيز بايد خود من را بسازد.»
پرستويي با اشاره به اينكه هر كارش را اولين و آخرين مي‌داند توضيح داده بود: «هميشه آخرين كار تعيين كننده است و بايد با آخرين توان در آن حضور داشت.»
اين بازيگر درباره شرايط دشوار ورود به عرصه بازيگري گفته بود: «خود من كارم را از پست‌ترين نقطه جنوب شهر تهران شروع كردم و اكثر اوقات به خاطر بي‌پولي مسافت زيادي را پياده طي مي‌كردم تا به محل تمرين تئاتر برسم و حتي هنگامي كه نفر اول جشنواره تئاتر در ساري شده بودم پول رفتن به آنجا را نداشتم و با افتخار هم مي‌گويم همه كار از بستني فروشي گرفته تا بلورسازي را انجام دادم. هيچكس هم من را به سينما معرفي نكرد و به دنبالم آمدند. بعد از 14 سال كار در تئاتر به سينما راه پيدا كردم، اما الان سريع مي‌خواهند به سينما برسند. كسي كه عاشق هست خودش راهش را پيدا مي‌كند.»
او تاكيد كرد:«اگر در گذشته آن شرايط را نداشتم الان اينجا نبودم. خواستن توانستن است و بايد آنقدر كاركرد تا ديده شد.»
پرستويي بازيگري را دنيايي دانست كه هنوز تعريف جامعي از آن نمي‌توان ارايه كرد:«در اين حرفه هر چقدر زحمت كشيده شود، همان قدر بهره برده مي‌شود و در واقع مانند بدن‌سازي مي‌ماند و فقط كافي است يك ماه آن را رها كني، همه چيز به هم مي‌ريزد.»
او مي گويد:«همه فيلمهايم را دوست دارم اما «آژانس شيشه‌اي» را دلي دوست دارم و ته مايه حاج كاظم در دلم است و هر موقع آنرا مي‌بينم دگرگون مي‌شوم و به اين شخصيت خيلي مي‌توانم نزديك شوم.»
پرستويي كه با نمايش‌هايي مانند «چشم در برابر چشم»، «خانه‌ي روشني»، «شبي در حلبي‌آباد»، «پول»، «مريم ومرداويج»، «معركه در معركه»، «عشق‌آباد» و «فنز» در تئاتر فعال بوده است، در مراسم تقديرش در شيراز گفته بود:«يك اتفاق باعث شد به سينما بيايم و به‌هيچ عنوان قصد ندارم در سينما با شتاب كار كنم و اگر شرايط خوبي در تئاتر فراهم باشد، ترجيح مي‌دهم که تئاتر کار کنم. آنقدر كه در تئاتر ارضاء مي‌شوم در سينما نمي‌شوم و اگر زياد در سينما كار مي‌كنم از بد تئاتر است.»
پرستويي اعتقاد دارد تئاتر در ايران با کمبود نويسنده مواجه است و به استثناي تعدادي انگشت شمار نمايشنامه‌نويس خوب و آينده دار همچون حميد امجد، رحمانيان و محمد چرمشير و ..، متاسفانه نويسندگان خوبي در حوزه تئاتر وجود ندارند.
اين بازيگر گفته است:«تئاتر را در عرصه بازيگري نمي‌توانم با سينما مقايسه کنم چرا که دنياي بازيگري در تئاتر دنياي ويژه‌اي است دنيايي که لنز، دوربين و ديگر حقه‌هاي سينمايي کمک شما نيستند و شما به‌عنوان بازيگر يكه‌تاز صحنه هستيد.»
از فيلمهاي سينمايي پرستويي مي‌توان به «حكايت آن مرد خوشبخت»، «آدم برفي»، «ليلي با من است»، «مهر مادري»، «رواني»، «آژانس شيشه‌اي»، «مرد عوضي»، «روبان قرمز»، «موج مرده»، «آب و آتش»، «ديوانه‌اي از قفس پريد»، «مارمولك»، «كافه ترانزيت»، «بيد مجنون»، «پاداش سكوت» و «كتاب قانون» اشاره كرد.
اين بازيگر كه دبيري جشن يازدهم سينماي ايران را در سال 86 عهده‌دار بوده است، سريال «آشپزباشي» را تا هفته گذشته در حال پخش از تلويزيون داشت و اين روزها فعاليت بازيگري ندارد.
0 نظرات:
ارسال یک نظر