قاسم جعفري كارگردان فيلم سينمايي «دختران» در انتقاد به عدم پخش تيرز‌هاي تبليغي فيلمش از رسانه‌ملي به سيدعزت‌ا... ضرغامي نامه‌اي نوشته است. در بخش‌هايي از نامه جعفري آمده است:
من هم جزو شما هستم و يك دهه در تلويزيون سريال‌هايي ساختم كه هنوز پس از گذشت سالها در خاطره مردم مانده و: همسفر/ خط قرمز/ شب آفتابي/ از نفس افتاده/ غريبانه/ كمكم كن/ مسافري از هند و ... را هنوز به ياد دارند.
مدت‌هاست در تلاش برقراري گفت‌وگوي هر چند تلفني و هرچند كوتاه با شما هستم كه بگويم هنوز هم عاشق ارتباط با مردم سرزمينم از طريق رسانه‌اي هستم كه روزگاري نچندان دور خانه اولم بوده و خانه خودم خانه دومم، ولي انگار مدت‌هاست كه ديگر در آن جايي ندارم، چرا؟ چون آنچه مردم از من مي‌خواهند را نمي‌توانم در آن رسانه به تصوير بكشم، چون همه آنچه پيش از اين ساخته‌ام گويا در اين زمانه غير قابل پخش هستند، حتي سروش شما سريال‌هايي با عمر 30 ساله را تكثير و توزيع مي‌كند اما همه سريال هايي كه اسم من را چه بعنوان كارگردان يا حتي تهيه كننده به يدك مي كشد عرضه نمي كند، چرا؟؟
كارگردان فيلم «دختران» در بخش ديگري از يادداشت خود آورده است: نمي‌دانم بايكوت كردن چنين فيلمي در رسانه‌اي كه اتفاقاً خودش داعيه دار اين موضوعات در برنامه هاي مختلف است چه معني دارد؟ نمي‌دانم چرا در 7 - تنها برنامه سينمائي رسانه ملي فيلم من را ناديده گرفتند و بر اساس دستوري غير كتبي پرداختن و گفتگو درباره فيلم «دختران» را منع كرده‌اند، نمي‌دانم شايد شما روحتان از اين موضوع بي خبر باشد اما برادرانه مي‌گويم من و شما هر كدام جايگاهي داريم و در برابر اين نسل مسئوليم.
در ادامه مي‌خوانيم:من وظيفه داشتم «دختران» بسازم تا به نسل امروز دختران كه با نسل ديروز بسيار متفاوت هستند بگويم معصوميت و غربت و تنهائيتان را ديدم و با بضاعت اندكم به تصوير كشيدم، همه وجودم را به كار بستم تا فيلمم نزديك به واقعيت‌هاي امروز جامعه‌مان باشد و آنرا با چنگ و دندان در بهترين سالن‌هاي سينمايي كه مي‌شد به نمايش در آوردم تا به رسالت خودم به عنوان يك فيلمساز اجتماعي عمل كرده باشم.
در ادامه نامه قاسم جعفري آمده است: برادر بزرگوارم دوره پرمخاطره‌اي است، شما در برنامه‌هاي گفتگو محوري چون ديروز، امروز، فردا دائماً به دختران مي‌پردازيد و در برنامه‌هاي اجتماعي‌تان سياهي و چركي و دستگيري دختران فراري، معتاد و بزهكار و ... را نشان مي‌دهيد اما از پخش تيزر و حتي زيرنويس معرفي فيلمي كه پيامش ارتقاء سلامت و ايمني جامعه است و حرفش را با نگاهي متفاوت به تصوير كشيده جلوگيري مي‌كنيد! شما كه وظيفه‌تان اطلاع رساني است و شما كه داعيه عدالت داريد، آيا اين عدالت است؟!
در خاتمه نامه كارگردان «دختران» خطاب به رئيس رسانه ملي آمده است:من به عنوان سازنده فيلم «دختران» و براي اثبات نگاه سلامت فيلمم حاضرم هر لحظه كه خواستيد و هر كجا كه علاقه داشتيد براي شما ويك گروه كارشناس، «دختران» را به نمايش درآورم تا بدانيد ساخت اين فيلم از روي درد بوده و لاغير، درد مشتركي كه مي‌دانم شما هم داريد.پس به عنوان يك برادر ديني از شما مي‌خواهم براي اين درد مشترك قدمي برداريد، هرچند اندك اما در فرداي جامعه تاثيرش را خواهيد ديد، فردايي كه خيلي دور نيست...
من هم جزو شما هستم و يك دهه در تلويزيون سريال‌هايي ساختم كه هنوز پس از گذشت سالها در خاطره مردم مانده و: همسفر/ خط قرمز/ شب آفتابي/ از نفس افتاده/ غريبانه/ كمكم كن/ مسافري از هند و ... را هنوز به ياد دارند.
مدت‌هاست در تلاش برقراري گفت‌وگوي هر چند تلفني و هرچند كوتاه با شما هستم كه بگويم هنوز هم عاشق ارتباط با مردم سرزمينم از طريق رسانه‌اي هستم كه روزگاري نچندان دور خانه اولم بوده و خانه خودم خانه دومم، ولي انگار مدت‌هاست كه ديگر در آن جايي ندارم، چرا؟ چون آنچه مردم از من مي‌خواهند را نمي‌توانم در آن رسانه به تصوير بكشم، چون همه آنچه پيش از اين ساخته‌ام گويا در اين زمانه غير قابل پخش هستند، حتي سروش شما سريال‌هايي با عمر 30 ساله را تكثير و توزيع مي‌كند اما همه سريال هايي كه اسم من را چه بعنوان كارگردان يا حتي تهيه كننده به يدك مي كشد عرضه نمي كند، چرا؟؟
كارگردان فيلم «دختران» در بخش ديگري از يادداشت خود آورده است: نمي‌دانم بايكوت كردن چنين فيلمي در رسانه‌اي كه اتفاقاً خودش داعيه دار اين موضوعات در برنامه هاي مختلف است چه معني دارد؟ نمي‌دانم چرا در 7 - تنها برنامه سينمائي رسانه ملي فيلم من را ناديده گرفتند و بر اساس دستوري غير كتبي پرداختن و گفتگو درباره فيلم «دختران» را منع كرده‌اند، نمي‌دانم شايد شما روحتان از اين موضوع بي خبر باشد اما برادرانه مي‌گويم من و شما هر كدام جايگاهي داريم و در برابر اين نسل مسئوليم.
در ادامه مي‌خوانيم:من وظيفه داشتم «دختران» بسازم تا به نسل امروز دختران كه با نسل ديروز بسيار متفاوت هستند بگويم معصوميت و غربت و تنهائيتان را ديدم و با بضاعت اندكم به تصوير كشيدم، همه وجودم را به كار بستم تا فيلمم نزديك به واقعيت‌هاي امروز جامعه‌مان باشد و آنرا با چنگ و دندان در بهترين سالن‌هاي سينمايي كه مي‌شد به نمايش در آوردم تا به رسالت خودم به عنوان يك فيلمساز اجتماعي عمل كرده باشم.
در ادامه نامه قاسم جعفري آمده است: برادر بزرگوارم دوره پرمخاطره‌اي است، شما در برنامه‌هاي گفتگو محوري چون ديروز، امروز، فردا دائماً به دختران مي‌پردازيد و در برنامه‌هاي اجتماعي‌تان سياهي و چركي و دستگيري دختران فراري، معتاد و بزهكار و ... را نشان مي‌دهيد اما از پخش تيزر و حتي زيرنويس معرفي فيلمي كه پيامش ارتقاء سلامت و ايمني جامعه است و حرفش را با نگاهي متفاوت به تصوير كشيده جلوگيري مي‌كنيد! شما كه وظيفه‌تان اطلاع رساني است و شما كه داعيه عدالت داريد، آيا اين عدالت است؟!
در خاتمه نامه كارگردان «دختران» خطاب به رئيس رسانه ملي آمده است:من به عنوان سازنده فيلم «دختران» و براي اثبات نگاه سلامت فيلمم حاضرم هر لحظه كه خواستيد و هر كجا كه علاقه داشتيد براي شما ويك گروه كارشناس، «دختران» را به نمايش درآورم تا بدانيد ساخت اين فيلم از روي درد بوده و لاغير، درد مشتركي كه مي‌دانم شما هم داريد.پس به عنوان يك برادر ديني از شما مي‌خواهم براي اين درد مشترك قدمي برداريد، هرچند اندك اما در فرداي جامعه تاثيرش را خواهيد ديد، فردايي كه خيلي دور نيست...
0 نظرات:
ارسال یک نظر