پژوهشگران ایتالیایی در بررسیهای خود دریافتند که قلب بیماران در کما قادر است ریتمهای موسیقی کلاسیک را درک کند.
محققان موسسه سنت آنا در این تحقیقات نشان دادند که ریتم قلبی بیمارانی که زندگی نباتی دارند می تواند به موسیقی کلاسیک واکنش نشان دهد و برپایه نت های موسیقی، ضربان قلب آهسته شده و یا شتاب گیرد.
به گفته این دانشمندان، این واکنش در زیر سطح آگاهی بیمار رخ می دهد. در حقیقت، موسیقی کلاسیک بخشهای اولیه و خودمختار مغز را جابجا می کند. این بخشها حتی در زمانی که بیمار در حالت زندگی نباتی است نیز به عملکردهای خود ادامه می دهند.
این بررسیها نشان می دهد که نورونهای سیستم احساسات حتی زمانی که سطح هشیاری و آگاهی در حد صفر باشند نیز می تواند عمل کنند. به منظور کسب این نتایج، این محققان چهار قطعه موسیقی کلاسیک را برای 16 داوطلب سالم پخش کردند و همزمان ضربان قلب آنها را اندازه گیری کردند و در ادامه از داوطلبان سالم خواستند که احساسات خود را در زمان گوش دادن به قطعات موسیقی بیان کنند. سپس این تیم آزمایش مشابهی را بر روی 9 بیمار در کما انجام دادند.
هر یک از قطعات که سه دقیقه به طول انجامید مربوط به آهنگسازان مختلف بود و گامها و ریتمهای مختلفی داشت که می توانستند احساسات مثبت یا منفی را برانگیزند.
براساس گزارش نیوساینتیست، این دانشمندان کشف کردند که موسیقی بر روی سرعت ضربان قلب هر دو گروه بیمار در کما و داوطلبان سالم به یک روش اثر می گذارد. به طوری که قطعات مثبت "مینوت" اثر "بوکرینی" ریتم قلب هر دو گروه را آهسته کردند در حالی که قطعات منفی مثل سمفونی شماره 6 چایکوفسکی ضربان قلب افراد سالم و بیماران در حالت زندگی نباتی را بالا برد.
محققان موسسه سنت آنا در این تحقیقات نشان دادند که ریتم قلبی بیمارانی که زندگی نباتی دارند می تواند به موسیقی کلاسیک واکنش نشان دهد و برپایه نت های موسیقی، ضربان قلب آهسته شده و یا شتاب گیرد.
به گفته این دانشمندان، این واکنش در زیر سطح آگاهی بیمار رخ می دهد. در حقیقت، موسیقی کلاسیک بخشهای اولیه و خودمختار مغز را جابجا می کند. این بخشها حتی در زمانی که بیمار در حالت زندگی نباتی است نیز به عملکردهای خود ادامه می دهند.
این بررسیها نشان می دهد که نورونهای سیستم احساسات حتی زمانی که سطح هشیاری و آگاهی در حد صفر باشند نیز می تواند عمل کنند. به منظور کسب این نتایج، این محققان چهار قطعه موسیقی کلاسیک را برای 16 داوطلب سالم پخش کردند و همزمان ضربان قلب آنها را اندازه گیری کردند و در ادامه از داوطلبان سالم خواستند که احساسات خود را در زمان گوش دادن به قطعات موسیقی بیان کنند. سپس این تیم آزمایش مشابهی را بر روی 9 بیمار در کما انجام دادند.
هر یک از قطعات که سه دقیقه به طول انجامید مربوط به آهنگسازان مختلف بود و گامها و ریتمهای مختلفی داشت که می توانستند احساسات مثبت یا منفی را برانگیزند.
براساس گزارش نیوساینتیست، این دانشمندان کشف کردند که موسیقی بر روی سرعت ضربان قلب هر دو گروه بیمار در کما و داوطلبان سالم به یک روش اثر می گذارد. به طوری که قطعات مثبت "مینوت" اثر "بوکرینی" ریتم قلب هر دو گروه را آهسته کردند در حالی که قطعات منفی مثل سمفونی شماره 6 چایکوفسکی ضربان قلب افراد سالم و بیماران در حالت زندگی نباتی را بالا برد.
0 نظرات:
ارسال یک نظر